Tegen alle adviezen in besluiten we een keer de taxi te laten staan en huren we 3 fietsen om wat op eigen gelegenheid buiten de stad te gaan bekijken. Paramaribo is niet echt een fietsstad dus je moet je plekje opeisen tussen al het autoverkeer. Van de één krijg je een duimpje omhoog, de ander rijdt je bijna van je sokken… Vanaf het noordelijkste puntje van de stad, Leonsberg charteren we een bootje en laten ons voorbij Fort Amsterdam afzetten bij plantage “Rust en Werk” aan de Commewijne rivier.

---

Al fietsend over de oude plantages met de zon brandend aan de hemel, probeer je je een voorstelling te maken hoe het 250 jaar geleden was om hier als tot slaaf gemaakte op de plantages te werken. De meeste plantages zijn niet meer in gebruik, een enkele plantage heeft een toeristische bestemming gekregen; zo ook plantage Frederiksdorp.

Deze plantage uit 1747, gesticht door de heer Johan Friederich Knöffel was van origine een koffieplantage, later na de afschaffing van de slavernij, toen de gastarbeiders het werken op de plantages overnamen en de koffieprijs was gekelderd eind 19e eeuw, is het een cacaoplantage geworden. Onder andere de familie Jamin bezat in dit gebied een aantal cacao plantages voor de productie van chocolade.

De volgende dag lopen we een trail door het bos en wordt het verhaal verteld van Boni de vrijheidsstrijder, een aangrijpend verhaal over het slavernijverleden dat begint bij Fort Elmina in Ghana. Over hoe het kinderversje iene miene mutte een lugubere geschiedenis kent; zo gebruikten de slavenhandelaren al de versie: “Eeny, meeny, miny, moe, Catch a nigger by the toe” om hun selectie te maken.

De moeder van Boni is één van die tot slaaf gemaakten die uiteindelijk besluit te vluchten van de plantage en haar zoon Boni groeit op in het bos en wordt een vrijheidsstrijder tegen het koloniale regime.