Hello Mister!
“Good afternoon!”
“Mister, you want becak?”
Alle Engelse woorden die ze kennen, worden toegepast zodra ze een glimp van ons opvangen, van “Give me pen” tot “I love you”. Actie-reactie is gegarandeerd. Terug groeten, een hand opsteken of slechts een blik op ze werpen is genoeg om een groepje meisjes te laten giechelen, een groep volwassenen te laten schateren of een jongeman een paar centimeter te laten groeien.
Ik wordt echter niet meer aangekeken als ik naast Wouter loop. Monden vallen open en hoofden draaien mee. Leuk hoor de Borobudur, een van de oudste en grootste Boeddhistische tempels, maar wat de Indonesiër echt wil is op de foto met 2 meter, blonde ‘mister’. Of je misschien ook nog even mee wil lopen om naast oma te gaan staan.
Als ik aan de jongen achter de groentekraam probeer uit te leggen dat ik geen mister ben door naar hem te wijzen en mister te zeggen en door naar mijzelf te wijzen en miss te zeggen, zegt hij: “No, i’m a boy.” En begint te lachen. “ Bye Mister!”
